Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2021

Η ΑΝΙΑΤΗ ΨΥΧΙΚΗ ΛΕΠΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΙΟΝΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 


 

 Ἄρθρο τοῦ ὁσιολογιοτάτου π.Εὐφροσύνου Ἱερομονάχου Σαββαΐτου
ἀποκλειστικά γιά τήν https://katanixi.gr/
Αδελφοί, μας αξίωσε ο Κύριος να γνωρίσουμε την μόνη αλήθεια της Ορθοδοξίας, να ζούμε σε μια τόσο ευλογημένη χώρα, μας έδωσε το δώρο της επίγειας ζωής, αλλά κυρίως την προοπτική της αιώνιας, να γίνουμε θεοί κατά χάριν, όμοιοι και συνθρονοί του!

Ἐπιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Η ΑΝΙΑΤΗ ΨΥΧΙΚΗ ΛΕΠΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΙΟΝΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ἱερομόναχος π.Εὐφρόσυνος Σαβαΐτης

Α. ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ.

Αγαπητή μας Κατάνυξη, φίλες και φίλοι της μόνης αλήθειας του Χριστού, χαίρετε εν Κυρίω βλασφημουμένω, αλλά πάντοτε εις το τέλος θριαμβεύοντι!

Με αισθήματα μονίμου πνευματικής αηδίας, παρακολουθούμε κάθε φορά τις αντορθόδοξες αποφάσεις των συμμοριτών της ελληνόφωνης συνόδου της διαρκούς βλασφημίας. Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε είναι πάντα από το θείο λεξιλόγιο των αντιαιρετικών λόγων των Αγίων μας. Οι αξιολύπητοι αυτοί γνωστοί μιξοθήρες όφεις της προδοσίας, συνεπικουρούμενοι και από τους κύνες της επιτροπής βιοανηθικότητος, έπαιξαν άλλη μια παράσταση θεατρικής τραγωδίας, δογματίζοντες, εν πλήρη αντιθέσει με την Αγία Γραφή και τους Πατέρες, ότι το νέο εμβόλιο, δεν είναι θέμα “τόσο” θεολογικό ή εκκλησιαστικό!!!, αλλά κυρίως ιατρικό- επιστημονικό. Χαρακτήρισαν έμμεσα τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, τον άγιο Παΐσιο και όλους τους σύγχρονους Αγίους μας, ως πρόσωπα με προκαταλήψεις! Αποφάνθηκαν εν αγρίω πνεύματι, ότι ο εμβολιασμός δεν συνιστά έκπτωση από την ορθή Πίστη και ζωή! Και ότι είναι θέμα προσωπικής ελευθερίας! Καλύτερα να μη σχολιάσουμε καλοί μας αδελφοί. Καλύτερα να θρηνήσουμε τον ξεπεσμό από την Εκκλησία του Χριστού ανθρώπων χρόνια υποτίθεται αφιερωμένων στη θεία διακονία, στην εθνική προσφορά, στην ηθική των πιστών καλλιέργεια! Ω ανόητοι, μωροί και τυφλοί, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, για ποια ελευθερία τολμάτε να μιλάτε, εσείς που ελεύθερα αρνείστε να τελέσετε, έστω και κρυφά, τα άγια μυστήρια του βαπτίσματος και του γάμου; Εσείς, που διώκετε και λοιδωρείτε τους μη μασκοφορούντας πιστούς; Δεν είναι έκπτωση από την Πίστη και τη ζωή, η έγγραφη συναίνεση μας σε μια παγκόσμια γενοκτονία; Για ποια ελευθερία μιλάτε, εσείς που αδίκως δικάζετε και διώκετε αθώους ιερείς; Εσείς δεν είστε, που δικτατορικά παραχωρείτε ιερούς ναούς για το σφράγισμα και τη διδασκαλία της Πανθρησκείας; Εσείς δεν είστε τα ανθρωπόμορφα κτήνη, που αλόγιστα φιμώνεστε και φιμώνετε υγιείς ανθρώπους εν τόποις αγίοις; Θέλετε να δείτε ποιον υπηρετείτε και λατρεύετε; Παρακολουθείστε με προσοχή τη Μασονική και εωσφορική τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου το 2012 και δείτε τίνος είναι εφεύρημα αυτά τα εμβόλια, της επιστήμης της αρετής ή της πανουργίας του Σατανά; Εσείς δεν είστε, που αρνηθήκατε με Συνοδική επισημότητα τη μοναδικότητα της Ορθοδοξίας στην Κρήτη το 2016, αναγνωρίζοντας εκκλησιαστικότητα στους Προτεστάντες και Παπικούς; Εσείς δεν είστε, που ευλογείτε τους κίναιδους και τις εβραϊκές συναγωγές, που ανέχεστε την κάθε είδους διαστροφή; Εσείς δεν είστε, που εποιήσατε τους ναούς σπήλαια ληστών και τώρα στάβλους αλόγων; Εσείς δεν είστε οι πρόθυμοι υποτακτικοί του Σιωνιστικού καθεστώτος και άξιοι πρόδρομοι του Αντιχρίστου; Εσείς δεν είστε η παράνομος συναγωγή του σιχαμερού Οικουμενισμού; Εσείς δεν είστε οι φιλοΤέκτονες, οι φιλοσχισματικοί των Ουκρανών, οι συνεπίκουροι της προδοσίας της Μακεδονίας και συνεργάτες στην ηθική διαφθορά των νηπίων μας;

Ξεπεράσατε και την αλαζονεία του Πάπα, ο οποίος τουλάχιστον παραδέχθηκε ωμά τον εμβολιαστικό καννιβαλισμό, με το πρόσχημα της “διασώσεως” του αγαθού της ζωής! Ξεπεράσατε και την πονηρία του διαβόλου, παίρνοντας τη θέση του, στον αγώνα υπέρ της απωλείας ψυχών! Έως πότε μασκοπατέρες, θα καταχράσθε τη μακροθυμία του Κυρίου; Έως πότε θα πλανάτε τον λαό του Θεού, απαιτώντας κακίστη υπακοή; Έως πότε θα κυλιέστε στο βούρκο της αισχύνης, ως Αρχιερείς του θείου εμετού; Η φωνή η δική μας, το ξέρουμε, είναι αδύναμη και μικρή για να ρίξει φως στην εκούσια τύφλωση σας! Θα σας ελέγχουμε όμως πάντα, κάθε φορά, που πονηρά παραποιείτε τον λόγο της αληθείας! Θα σας ελέγχουμε με αληθινή αγάπη και δίχως συμφέρον, μήπως έστω και στο τέλος μετανοήσετε! Θα σας ελέγχουμε με πόνο για την χρόνια εμμονή σας στην πλάνη και κυρίως για να βοηθηθεί το καλοπροαίρετο ποίμνιο σας! Θα σας ελέγχουμε, όπως μας το επιτάσσει ο λόγος της σοφίας του Θεού! Δεν θα σας επαινούμε ποτέ για τα ψεύτικα ορθόδοξα λόγια σας! Δεν θα σας επαινέσουμε ποτέ, μέχρι να σας δούμε μακριά από την ένοχη παρουσία σας στους θρόνους των Αγίων Αποστόλων! Δεν θα σας επαινέσουμε, ούτε και το πράξαμε ποτέ, διότι με την υποκρισία σας τραβάτε στην κόλαση χιλιάδες πιστούς! Ποτέ δεν ομολογήσατε καθαρά την αλήθεια! Ακόμα κι όταν το κάνατε με το στόμα ή την γραφίδα, είχατε βρώμικη διάθεση, το κάνατε με δικηγορική πονηρία! Ευτυχώς όμως, που ο Κύριος, μας φανέρωσε την κακή σας προαίρεση, σας ξεσκέπασε δημόσια μέσα από μια γρίππη! Σας ξεσκέπασε και εσείς πάλι βλασφημείτε! Δεν θα σας επαινέσουμε λοιπόν ποτέ, διότι ο έπαινος αξίζει μόνο στους Αγίους και σε όσους ολοκληρωτικά θυσιάζονται! Εσείς είστε οι χειρότεροι των αιρετικών, διότι κρύβεστε πίσω από τη μάσκα της αγάπης και της ευσέβειας! Ευτυχώς βέβαια, που κάποιοι σας πήρανε χαμπάρι! Δεν έχουν ίσως καταλάβει το μέγεθος της διαφθοράς σας! Εμάς η αποστολή μας είναι μόνο ο τίμιος έλεγχος και η μαρτυρία της αληθείας. Ο Χριστός όμως, όπως μόνο η φιλανθρωπία του γνωρίζει, αυτός θα ενεργήσει και την εκδίκηση για την ασέβειά σας στους πνευματικούς του νόμους. “Μετά στρεβλού διαστρέψεις” μας λέει ο ιερός Ψαλμωδός. Εσείς διαστρεβλώνετε με εωσφορική εμμονή τα πάντα, μέχρι και αυτό, που λέτε ότι υπηρετείτε εν αγάπη, το αγαθό της ζωής! Ενεργείτε εν ψυχρώ τη δολοφονία των Ελλήνων! Δίχως αιδώ, δίχως ηθικές αναστολές! Τώρα όμως, θα δείτε και το στρεβλό πρόσωπο του δικαίου Ιησού! Μόνοι σας και αυτοβουλήτως πουλήσατε την ψυχή σας στο διάβολο! Μόνοι σας διακηρύξατε στο λαό την προδοσία του Χριστού ως μεγάλη και αγία πράξη ορθόδοξης ομολογίας! Μόνοι σας σχίζετε τον χιτώνα του! Μόνοι σας και ελεύθερα! Μόνοι σας λοιπόν και εδώ τροπικά, μόνοι σας και εκεί τοπικά θα βρεθείτε, στό αιώνιο σκοτάδι! Το θέλετε τόσο πολύ; Μετανοείτε!!!!

Αδελφοί αγαπημένοι, “γρηγορείτε, στήκετε εν τη Πίστη, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε, πάντα υμών εν αγάπη γινέσθω”(Α’ Κορινθ.16, 13),” με αγάπη Χριστού, όχι του κόσμου, με αγάπη αληθείας, όχι του ψεύδους! Ελέγχετε τα έργα του σκότους, εν φωτί περιπατείτε! Το 98% των Χριστιανών, αυτές τις πονηρές μέρες, χάνεται! Στώμεν καλώς αδελφοί! Μην αναπαύεστε στον ένοχο εφησυχασμό! Με τους ελάχιστους τώρα να συνταχθούμε, όχι με το πλήθος! Με τους ειλικρινά διωκομένους, αγαπώντας και ελεήμονας πιστούς! Ο αναστάς Κύριος είη εν τω μέσω πάντων ημών!

Η αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία, σεβαστοί Πατέρες και αδελφοί, προβάλλει σήμερα την Ευαγγελική περικοπή της θεραπείας των δέκα λεπρών και τη μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου. Με αφορμή αυτά και μείς, αγαπητοί φίλοι, ως απλοϊκοί μελετητές του Θείου και Πατερικού λόγου, θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε συν Θεώ στην αγάπη σας, τρία πρακτικά θέματα για τη σωτηρία μας. Πρώτον, τη θανατηφόρα για την ψυχή λέπρα της πλάνης και της αιρέσεως, δεύτερον, τη δαιμονική αχαριστία των Ορθοδόξων απέναντι στις θείες δωρεές και τη μακροθυμία του Κυρίου και τέλος, την αγωνιώδη έκκληση και μυστική προτροπή του Μεγάλου Αντωνίου στον καθένα μας, για τα εκκλησιαστικά τεκταινόμενα των ημερών μας.

Β. Η ΛΕΠΡΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΚΑΙ Η ΛΕΠΡΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, ως η μόνη, αγία, καθολική και αποστολική, ξεχωρίζει απ’ όλες τις θρησκείες και αιρέσεις και στο εξής: μόνη αυτή, προσφέρει επί γης, ακριβή θεραπευτική αγωγή για την θεραπεία των ασθενειών της ψυχής του ανθρώπου. Μόνη αυτή οδηγεί με ασφάλεια στη σωτηρία. Είναι ένα πνευματικό νοσοκομείο. Οι σχισματικοί ή αιρετικοί, είναι σαν τους γιατρούς μαϊμούδες, τους κομπογιαννίτες. Μάλιστα, ενώ οι θρησκείες και οι άλλες αιρέσεις υπόσχονται πολλά στη μέλλουσα ζωή, μόνο η Ορθοδοξία τονίζει και παρέχει από τώρα, απ’ τον παρόντα αιώνα, την κάθαρση της καρδιάς, το φωτισμό του νοός και την θέωση του ανθρώπου, δηλ. την ένωσή του με τον Τριαδικό Θεό, αυτό που επιτυγχάνουν οι Άγιοι κάθε εποχής. Είναι πασίγνωστη η διδασκαλία όλων των Αγίων μας, ότι αν κάποιος δεν ζήσει απ’ εδώ τον Παράδεισο, την ζώσα παρουσία του Κυρίου μέσα του, είναι αδύνατον να ελπίζει στη μετά θάνατον μακαριότητα. Όλοι οι θνητοί άνθρωποι, μετά την πτώση της παρακοής των πρωτοπλάστων, είμαστε ευάλωτοι στις ασθένειες. Ως οντότητες διφυείς, με ψυχή και σώμα, ασθενούμε και σωματικά και ψυχικά. Οι σωματικές όμως ασθένειες, ακόμα και οι πιο ανίατες, όπως ήταν κάποτε η λέπρα, δεν αποτελούν καθόλου εμπόδιο για τη σωτηρία της ψυχής μας. Μάλιστα, συνήθως γίνονται και αιτία σωτηρίας, όταν αντιμετωπίζονται με υπομονή και ευγνώμονα διάθεση προς τον Θεό. Οι πνευματικές όμως αρρώστιες, δηλ. οι αμαρτίες μας, που είναι η λέπρα της ψυχής, αν δεν προστρέξουμε ταπεινά στο ιατρείο της μετανοίας και σε ταπεινό, ορθόδοξο πνευματικό, φέρνουν σαν αποτέλεσμα τον αιώνιο ψυχικό θάνατο, μας οδηγούν πιο απλά, μακριά απ’ την κοινωνία μας με τον Τριαδικό Θεό. Για όλες τις πνευματικές ασθένειες υπάρχει αντίστοιχη θεραπευτική αγωγή. Μόνο μία ψυχική και λοιμώδης νόσος, είναι παντελώς αθεράπευτη, διότι αδυνατεί να εμφανίσει αντισώματα μετανοίας και ταπεινοφροσύνης. Είναι η εωσφορική λέπρα της πλάνης και της αιρέσεως και μάλιστα, όταν είναι σε προχωρημένο βαθμό, δηλ. όταν ο φορέας της εμμένει στη διδασκαλία και εφαρμογή της. Αυτοί είναι οι αξιολύπητοι αιρετικοί κάθε εποχής. Αυτοί και οι συγκοινωνούντες αφόβως πνευματικά μαζί τους. Όσοι απλοί πιστοί από άγνοια παρασύρονται κοντά τους, έχουν ίσως κάποια ακόμη ελπίδα θεραπείας, αν φύγουν αμέσως απ’ αυτούς, εξομολογηθούν καθαρά και αγωνιστούν ορθόδοξα και ταπεινά, κάτω από σωστή πνευματική επιτήρηση. Εκτός από τους πασίγνωστους αιρετικούς Παπικούς, τους Προτεστάντες, τους Παγανιστές- Δωδεκαθεϊστές, τους Ινδουϊστές, όσους ασκούνται στη γιόγκα και τις λοιπές μορφές διαλογισμού, τους Ιεχωβίτες και τα πιστά μέλη εκατοντάδων άλλων αιρέσεων, κυρίως αναφερόμαστε στη νέα και πιο διαδεδομένη Αίρεση της μασκοφορίας μέσα στους ιερούς ναούς κατά την τέλεση των θείων Μυστηρίων, επίσης σε όσους δεν ασπάζονται κανονικά τις ιερές Εικόνες, σε όσους κοινωνούν από διαφορετικές λαβίδες, δηλ. με ένα κοινό όνομα, στους Οικουμενιστές, τους υποτακτικούς και τους φίλους τους. Η παναίρεση του Οικουμενισμού, αγαπητοί αδελφοί, είναι η πιο ύπουλη και επικίνδυνη αίρεση όλων των εποχών, διότι αλλοιώνει τα δόγματα της Πίστεώς μας εκ των έσω, με δόλιο, αθόρυβο και μυστικό τρόπο, κατευθυνόμενη από τον φοβερώτερο εχθρό της Ορθοδοξίας, την Μασωνία. Όλοι οι Οικουμενιστές, δηλ. το σύνολο των σημερινών Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, αλλά και πλήθος επισκόπων, ηγουμένων και πρεσβυτέρων, σαν άγριοι λύκοι έχουν καταλάβει τη διοίκηση της Εκκλησίας με την προβιά της φιλανθρωπίας και της κοινωνικής, ή εθνικής προσφοράς.

Ο Χριστός μας, όπως βλέπουμε σήμερα στο Ευαγγέλιο, θεράπευσε σωματικά και τους δέκα λεπρούς, που με πίστη παρακάλεσαν το έλεός του. Όμως, μόνο ο ένας πέτυχε και την ψυχική του σωτηρία. Οι υπόλοιποι, έμειναν αθεράπευτοι πνευματικά, φάνηκαν αχάριστοι και δαιμονιώδεις, διότι η πίστη τους παρέμεινε νεκρή, δίχως έργα. Μόνο ο αλλογενής Ασσύριος, ο λεπρός Σαμαρείτης, φάνηκε ευγνώμων πιστός και άξιος ομολογητής και προσκυνητής του Θεανθρώπου Κυρίου. Ας προσέξουμε επομένως πολύ, καλοί μας φίλοι, διότι στις αποκαλυπτικές μέρες μας, του μεγάλου πειρασμού της Πίστεως, ενώ φαίνεται πολλοί να πιστεύουν ορθά, δεν έχουν αντίστοιχα έργα, πλανώνται ακόμα και εκλεκτοί επίσκοποι, πνευματικοί και γεροντάδες, ακόμα και φαινόμενοι ομολογητές! Τέτοιους ανθρώπους, και μάλιστα όσους προβάλλονται στο διαδίκτυο ως άγιοι, ας μην τους επαινούμε σε κάθε τους θεατρινισμό, αλλά ας τους αποφεύγουμε! Μια άλλη, πολύ χαρακτηριστική ένδειξη, εκτός των προηγουμένων, με την οποία θα αναγνωρίσουμε, αν κάποιος έπεσε σε πλάνη, είναι η θέση του για το παρόν σατανικό εμβόλιο. Όσοι δηλ. δημοσίως γίνονται πρόθυμοι υποστηρικτές του, σίγουρα δεν μπορεί να ανήκουν στην τάξη των πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών. Διότι γίνονται είτε εκούσια, είτε ακούσια, συνεργοί σε μαζικές δολοφονίες ανθρώπων και σε καννιβαλισμό. Έχουν εκτραπεί και πορεύονται προς την απώλεια. Αγαπητοί μας αναγνώστες, στώμεν καλώς και μετά φόβου Θεού! Πρόσχωμεν! Ο “άγιος” κορωνοϊός, κατά παραχώρηση του Θεού, αναδεικνύει σήμερα τους δόκιμους πιστούς από τους επιφανειακούς και χλιαρούς Χριστιανούς. Δεν σχολιάζουμε καν το γεγονός, ότι όλη αυτή η παγκόσμια πολιτική απάτη στηρίζεται και προχωρεί πάνω στο ψέμμα, τον εκφοβισμό και τον εκβιασμό. Τον άλλον κορωνοϊό ας φοβηθούμε, καλοί μας φίλοι, αυτόν της κυρίαρχης αίρεσης του Οικουμενισμού, απ’ τον οποίον δυστυχώς, νοσούν όλοι, λίγο ή πολύ, οι Επίσκοποί μας. Ας μένουμε λοιπόν οριστικά μακριά τους, ακόμα κι αν δεν έχουμε πολλά μαζί τους, κι ας είμαστε εντελώς αθώοι! Το ίδιο και απ’ όσους πνευματικούς μας λένε να μη μιλάμε! Μακριά τους και αγαπημένοι! Μεταδίδουν μολυσμό, μικρόβια στην πίστη μας! Τι κρίμα θα είναι, ενώ φυσικά προφυλαγόμαστε από τον πρώτο κορωνοϊό, να πεθάνουμε χωρίς να το καταλάβουμε από την προσκόλληση, ή τη σιωπηλή ανοχή μας στον δεύτερο! Ώδε η σοφία εστίν!(Αποκάλ.13, 18) Ο έχων νούν και ώτα ακούειν, ακουέτω!

Γ. Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ.

Μεγάλη αρετή αδελφοί, η δια λόγων και έργων προσφερομένη στο Θεό ευγνωμοσύνη. Είναι ένδειξη διακριτικής και καλοδιάθετης ψυχής. Μεγάλο και θανάσιμο πάθος η αχαριστία. Όπου υπάρχει διάκριση, εκεί και ευγνωμοσύνη. Κάθε αχάριστος είναι και αδιάκριτος. Κανείς όμως διακριτικός δεν είναι αχάριστος! Η ευγνωμοσύνη υπάρχει στις ψυχές των αγίων και των δικαίων.

Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι πρέπει σε κάθε περίπτωση να ευχαριστούμε τον Θεό. “Εν παντί ευχαριστείτε” (Φιλιππ. α, 23) μας προτρέπει ο Απ. Παύλος. Σε όσα μας συμβαίνουν, είτε ευχάριστα, είτε λυπηρά, στην υγεία, αλλά και στην ασθένεια, στην ευτυχία, μα και στον θάνατο, πάντοτε να ευχαριστούμε τον Θεό, διότι αυτό πολύ του αρέσει, όσο κι αν κάποτε μας φαίνεται εξωφρενικό και ακατόρθωτο. Οι παιδαγωγικές τιμωρίες του Θεού, είναι τα μέσα, με τα οποία, τους μεν δικαίους στηρίζει στην αρετή, ενώ τους αμαρτωλούς τους καλεί σε μετάνοια. Πώς προσφέρουμε στον χειρουργό μας γιατρό, που μας έχει καυτηριάσει τις πληγές, ευχαριστίες και χρήματα; Εδώ ο Χριστός με κάθε θλίψη και αρρώστια καθαρίζει και θεραπεύει τις πληγές της ψυχής μας, πάντοτε όλα τα κάνει για να ευεργετήσει την ψυχή μας, για να την σώσει αιώνια, και εμείς να τον βλασφημούμε; Όχι αγαπητοί, ποτέ. Ας μάθουμε σε όλα να λέμε “δόξα σοι ο Θεός” και πιο πολύ στα λυπηρά! Έτσι γινόμαστε άνθρωποι αξιοθαύμαστοι, ευφραίνουμε τον Θεό, ντροπιάζουμε τον διάβολο, διώχνει μετά και ο Χριστός κάθε απελπισία!

Ο προδότης Ιούδας, ενώ αξιώθηκε να είναι μέλος του χορού των Δώδεκα Αποστόλων του Χριστού, να κάνει θαύματα, να θεραπεύει αρρώστους, να παρασταθεί στο πιο ιερό μυστικό Δείπνο, να πάρει στα χέρια του το σώμα του Χριστού, δηλ. να κοινωνήσει, αφού πρώτα του έπλυνε πρώτου αυτού τα πόδια ο Κύριος, παραχώρησε δυστυχώς την καρδιά του στο Σατανά και έφτασε να προδώσει τον Χριστό ο δόλιος, μάλιστα με ένα φιλικό φίλημα! Και ενώ μπορούσε να τρέξει κλαίγοντας να ζητήσει συγχώρηση και να γίνει ο πρώτος στη μετάνοια Απόστολος, απελπίστηκε και αυτοκτόνησε!

Πόσο μεγάλη είναι η μακροθυμία και η αγάπη του Κυρίου, όπως τότε στον εκλεκτό του μαθητή, και στους Ιούδες κάθε εποχής! Πώς ανέχεται, λένε πολλοί, σήμερα ο Χριστός, να υπάρχουν Ορθόδοξοι ιερείς και Επίσκοποι, άλλοι σοδομίτες, άλλοι Μασώνοι, άλλοι προδότες Οικουμενιστές, να λειτουργούν και να κοινωνούν με αναισχυντία το Σώμα και το Αίμα του, να διοικούν Πατριαρχεία και Αγίων Τόπων μοναχούς; Σε όλους αδελφοί τους λειτουργούς του, ακόμη και τους προδότες και διεστραμμένους, ο Χριστός μας, φέρεται με απέραντη αγάπη και μακροθυμία, περιμένοντας έως τέλους τη μετάνοιά τους. Κι αν τυχόν πολλοί απ’ αυτούς κυλιούνται στο βούρκο της διαστροφής ή της ασέβειας, δεν τους αφαιρεί τα χαρίσματα π.χ του θείου λόγου, να κηρύττουν ωραία, ορθόδοξα, ακριβώς για να μείνουν παντελώς αναπολόγητοι στην ώρα της Κρίσεως, για να είναι μεγαλύτερη η κόλασή τους! Άλλοι τώρα θαυματουργούν, βγάζουν δαιμόνια, νηστεύουν, φαίνονται ελεήμονες, όμως γι’ αυτούς έχει πει ο ίδιος ο Χριστός: “Πολλοί ερούσι μοι εν εκείνη τή ημέρα, Κύριε, Κύριε, ού τώ σώ ονόματι προεφητεύσαμεν καί τώ σώ ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν και τώ σώ ονόματι δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν; Τότε ομολογήσω αυτοίς, ότι ουδέποτε έγνων υμάς, αποχωρείτε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν” (Ματθ. 7, 22-23) δηλ. μακριά μου, δεν σας αναγνώρισα ποτέ ως δικούς μου, εργάτες της ανομίας! Αδελφοί, μας αξίωσε ο Κύριος να γνωρίσουμε την μόνη αλήθεια της Ορθοδοξίας, να ζούμε σε μια τόσο ευλογημένη χώρα, μας έδωσε το δώρο της επίγειας ζωής, αλλά κυρίως την προοπτική της αιώνιας, να γίνουμε θεοί κατά χάριν, όμοιοι και συνθρονοί του!

Μην τον προδώσουμε επομένως τόσο απερίσκεπτα, ειδικά τώρα που υβρίζεται, μην είμαστε άλογοι υπηρέτες προσώπων αισχύνης ή χλιαρότητας, μη παρασυρόμαστε από ακρότητες φανατικού ζηλωτισμού, μη συμμετάσχουμε ποτέ στο θέατρο της μασκοφορίας στα άγια και ιερά σκηνώματα της θείας Χάριτος! Να αρνηθούμε κάθε σχέση με τους πονηρούς εμβολιασμούς και τις αντίστοιχες ψηφιακές ταυτότητες, αν θέλουμε να ζήσουμε και εδώ, μα και στην άλλη, την αληθινή ζωή της θείας Βασιλείας. Να γινόμαστε ευγνώμονες δούλοι της μακροθυμίας του Κυρίου, εργάτες της πρακτικής μετανοίας, υπερασπιστές της δικαιοσύνης, φορείς της θείας και θυσιαστικής αγάπης, αληθινά πιστοί άχρι θανάτου! Ποτέ μη φανούμε Ιουδαϊκοί προδότες του, ποτέ υπηρέτες της φαρισαϊκής τυπολατρείας, ποτέ σιωπώντες και ψευτοταπεινοί, όταν βλασφημείται το Άγιο Πνεύμα.

Δ. Η ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ.

Ο άγιος Αντώνιος ο Μέγας, καλοί μας αδελφοί, ήταν ο πρώτος πολιστής της ερήμου στην Αίγυπτο. Θεωρείται ένας από τους ελάχιστους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας μας και του ορθοδόξου μοναχισμού. Ήταν ένας άγιος θεοδίδακτος, απλός, γεμάτος ταπείνωση, πραότητα και αγάπη Χριστού. Και μόνο η μορφή του καθήλωνε κάθε άνθρωπο, που τον συναντούσε. Συγγραφέας του επίσημου βίου του είναι ο έτερος Μέγας και εορταζόμενος αύριο άγιος Αθανάσιος, ο στύλος της Ορθοδοξίας. Στον βίο του Οσίου Αντωνίου, λοιπόν, ο Μέγας Αθανάσιος μας δίνει εκπληκτικές λεπτομέρειες και για το πόσο μεγάλος αγωνιστής υπήρξε ο Αντώνιος υπέρ της ορθοδόξου και αμωμήτου Πίστεως. Ήταν μας λέει, ως προς την πίστη, θαυμαστός και ευσεβής. Ποτέ δεν μίλησε φιλικά με τους τότε σχισματικούς και αιρετικούς, παρά μόνο τους νουθετούσε, μήπως επιστρέψουν στην ευσέβεια. Σιχαινόταν και αποστρεφόταν πολύ την Αίρεση του Αρείου. Σήμερα, αν ζούσε ανάμεσα μας, φανταστείτε πόσο θα βδελλυσόταν αντίστοιχα τον Οικουμενισμό, που είναι η χειρότερη και πιο επικίνδυνη αίρεση. Πολύ εντύπωση μας προξενεί ένα φοβερό όραμα που είδε. Βρέθηκε, μας λέει ο βίος του, ενώ έπλεκε το εργόχειρο, σε έκσταση. Και όταν μετά συνήλθε ήταν έντρομος, γονατιστός και με κλάματα ευχόμενος! Έκλαιγε ο Άγιος! Τότε είπε στους μοναχούς του: Παιδιά μου, καλύτερα θα ήταν να είχα πεθάνει, προτού πραγματοποιηθεί αυτό το όραμα, που είδα! Πρόκειται να καταλάβει την Εκκλησία μεγάλη οργή! Θα παραδοθεί η Εκκλησία μας σε ανθρώπους κληρικούς, που μοιάζουν με άλογα κτήνη! Γιατί είδα την αγία Τράπεζα της Σκήτης μας και γύρω απ’ αυτήν να στέκονται μουλάρια, που την κλωτσούσαν άτακτα! Και τότε άκουσα φωνή από το θυσιαστήριο, που έλεγε: “Βδελυχθήσεται το θυσιαστήριόν μου”, δηλ. θα μιανθεί, θα μολυνθεί η Τράπεζά μου. Αυτό το όραμα είδε ο Άγιος Αντώνιος. Και μετά από δύο χρόνια έγινε η εισβολή των αιρετικών Αρειανών και η κατάληψη των ιερών ναών. Κλείνοντας ο Όσιος τον λόγο είπε πάλι: “Εσείς παιδιά μου, μόνο να μη μιανθείτε από την αίρεση αυτή, διότι δεν είναι διδασκαλία Αποστολική, αλλά δαιμονική.

Αδελφοί, η οργή του Θεού σήμερα, έχει καταλάβει για τα καλά την Ορθόδοξη Εκκλησία μας! Μας είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένως όλοι οι μεγάλοι σύγχρονοι Όσιοι Πατέρες και Διδάσκαλοι.

Ο Παπισμός και ο μασωνικός Οικουμενισμός παντού θριαμβεύουν. Οι Μεγάλοι Άγιοι, Αντώνιος και Αθανάσιος, τότε αναγνώρισαν και πολέμησαν τους αιρετικούς και σχισματικούς της εποχής τους. Εμείς όμως, τυφλοί και κουφοί, αφήνουμε τους προδότες να μολύνουν τα άγια των Αγίων, τις εκκλησίες μας; Επαινούμε και μνημονεύουμε δίχως ντροπή, τους νέους οικουμενιστικούς ημιόνους, τους λυκοποιμένες Αρχιεπισκόπους μας; Τους έχουμε παραχωρήσει το δικαίωμα να κλωτσούν όλοι μαζί το άγιο θυσιαστήριο και τις λάρνακες των Αγίων μας! Τους τιμάμε, υποκλινόμαστε στην ασέβειά τους, υπακούμε στις μασωνικές εωσφορικές εγκυκλίους της απροκάλυπτης πια βλασφημίας τους. Λέμε ότι δεν έχουμε σχέση με Οικουμενιστές, όμως τους υπηρετούμε με βλαμμένη ευλάβεια! Έως πότε όμως, καλοί μας παραδοσιακοί, γενειοφόροι, γλυκείς, πράοι κληρικοί, έως πότε σεβάσμιοι ασκητές της ερήμου των Αγίων Τόπων και του Αγίου Όρους, θα μας ανέχεται ο Θεός; Λαχταράμε να ακούσουμε μια φωνή ορθόδοξης ομολογίας, αλλά αντί τούτου, καθημερινά βλέπουμε συνεχείς πτώσεις “αστέρων” του επισήμου πρεσβυτερίου. Κρίμα αδελφοί! Ας αναλογισθούμε τουλάχιστον τα δάκρυα της Παναγίας και των Αγίων μας! Μας καλούν ακόμη σε μετάνοια! Μας καλούν σε αγία φυγή, σε άγιο χωρισμό, σε αγία διακοπή κοινωνίας με την αίρεση! Ο μέγας Αντώνιος, εγκατέλειψε δύο φορές την ησυχία του πηγαίνοντας στην Αλεξάνδρεια, για να στηρίξει τη διωκόμενη Εκκλησία, τη δεύτερη φορά όντας 90 ετών! Πάνω απ’ τα Μοναστήρια του έβαζε την υπεράσπιση της Πίστεως! Σήμερα, όλοι κλεισμένοι στα όμορφα μοναστήρια, κοιτάμε να απολαμβάνουμε τις λειτουργίες μας, τις αγρυπνίες μας, τη νοερά μας προσευχή, αλλά όχι και να τα χαλάσουμε με τον επίσκοπο! Ω ανόητοι και τυφλοί, σε ποιον αναφέρεται η υπακοή; στον Επίσκοπο που πλανάται, στον αντίθεο νόμο του κράτους ή στην αλήθεια του Ευαγγελίου;

Τότε οι Άγιοι, οι ελάχιστοι, μα δυναμικοί, πολεμούσαν τους σχισματοαιρετικούς σ’ όλη τους τη ζωή, εξόριστοι, διωκόμενοι, βασανιζόμενοι. Εμάς, τι δαιμονικές ευγένειες μας έχουν πιάσει; Λόγια μόνο, λόγια υποκρισίας, κηρύγματα Ορθοδοξίας, και από πίσω θεατρικά συλλείτουργα με τα κτήνη; Τι περιμένουμε; Νέους, ουρανοκατέβατους, μαγικούς, χαρρυποτερ-ικούς Αντωνίους και Αθανασίους; Ο μέγιστος άγιος νεομάρτυρας Γεώργιος των Ιωαννίνων, που σήμερα γιορτάζουμε, ο ένδοξος αυτός εύζωνας της θυσίας για την αγάπη του Χριστού, ενώ μπορούσε να καταφύγει στην ελεύθερη Ελλάδα, ενώ είχε νεογέννητο μωρό και νεαρή γυναίκα, όλα τα θυσίασε για την Πίστη του, εμείς; Τι θυσιάζουμε σήμερα; Και νομίζουμε ότι είμαστε ορθόδοξοι με το να τηρούμε τα μέτρα της βλασφημίας, με το να συμμετέχουμε στο καρναβάλι των Ναών; Όχι, αλλίμονο αδελφοί! Ο Θεός μας σιχάθηκε! Αυτούς που ξέρουν και δεν πράττουν! Αυτούς που δειλιάζουν να κάνουν το αυτονόητο καθήκον τους! Όλοι μας, μη ξεχάσουμε ποτέ την παρακλητική και δακρύβρεχτη φωνή του Αγίου Αντωνίου για το σήμερα: “Έλληνες, κληρικοί, μοναχοί και μοναχές, στρατιώτες του Χριστού, όλοι οι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, προσέξτε καλά ένα μόνο, “μη μιάνητε εαυτούς μετά των αιρετικών!”. Μη μολυνθείτε από την κοινωνία σας με τα μεταμφιεσμένα φιλοπαπικά και μασωνικά μουλάρια του Οικουμενισμού! Όχι άλλες ψευτοευσεβείς φιλολογικές ομολογίες! Ιερείς, δώστε μια μάχη ταπεινή για την αμόλυντη Νύμφη του Χριστού Εκκλησία μας, που την κατάντησαν μυστικό παράρτημα του Σιωνισμού! Για του Χριστού την Πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία δεν έχυσαν το αίμα τους οι ήρωες προγονοί μας; Εμείς, γιατί γινόμαστε δούλοι ανθρώπων, υποτακτικοί αιρετικών και αφορισμένων; Όποιος τώρα δεν αγωνίζεται φανερά, δημόσια, αλλά καταθέτει τα όπλα και κρύβεται πίσω από την πλανεμένη του προσευχή, ή τον ανάλατο αντισυστημικό του λόγο, να το σημειώσετε, να το θυμάστε καλά, δεν είναι άξιος του Θεού, γίνεται συνένοχος των αιρετικών! Αλλίμονο, αλλίμονο, μας λέει ο λόγος του Θεού, (Σοφία Σειράχ 2,14) σε εκείνον, που όταν έρθει ο Κύριος, θα έχει χάσει το νου του, δεν θα έχει καταλάβει τι γίνεται και θα έχει πλανηθεί, αλλίμονο! Το νου μας αδελφοί, μη πλανηθούμε από τους ευσεβιστές, από τους Οικουμενιστές και επίσης από τους επιμένοντες δειλούς ημι-ομολογητές, των κηρυγμάτων της ταπεινόσχημης, ή και μεγαλόσχημης προφητολογικής “ομολογίας”.

Άγιε Αντώνιε, άγιε Αθανάσιε, άγιε νεομάρτυς Γεώργιε, ικετεύσατε τον Κύριο μας, σας παρακαλούμε, οι ανάξιοι και ταλαίπωροι, να βγούμε σώοι και ορθόδοξοι μέσα από τη μαινόμενη λαίλαπα και τη λάβα της νέας Οικουμενιστικής, μασκοφορεμένης πλάνης και άξιοι αρνητές του επάρατου δαιμονικού εμβολίου της Νέας (αντι)Κανονικότητας, αμήν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου