Η συνταγή απόκτησης ... αληθινής πίστης! Το αγιορείτικο κομποσχοίνι και... ο Γερμανός ψυχίατρος!

Η συνταγή απόκτησης ... αληθινής πίστης!

Το αγιορείτικο κομποσχοίνι και... ο Γερμανός ψυχίατρος!

(15/05/2013 13:40)

Αληθινές ιστορίες ( Η ανεργία, ο Αναστάσης, η μουσουλμάνα και ... η μετάνοια )

 

 

Του Διονύση Μακρή

 

ΜΕΡΟΣ Δ’

 

Η αφήγηση του Μανώλη προκάλεσε μία εμφανή δυσαρέσκεια στον Αναστάση σε αντίθεση με την αδελφή του τη Σοφία, η οποία έδειχνε συγκλονισμένη. Μάλιστα προέτρεψε τον αδελφό της να λέει πάντα το «Πάτερ ημών» πριν ξεκινήσει το αυτοκίνητο! Η προτροπή της προκάλεσε την αυθόρμητη και αναμενόμενη σε τέτοιες περιπτώσεις αντίδρασή του!

-Αδελφή, κράτησε τις συμβουλές για σένα και τον άνδρα σου... Αυτά που λέει ο Μανώλης είναι πέραν της λογικής! Δεν στέκουν για να σας το πω εντελώς λαϊκά. Εάν το πω σε κανένα φίλο μου όχι μόνο θα με ειρωνευτεί αλλά πιθανόν να με περάσει και για τρελό. Γι’ αυτό σας παρακαλώ πάψτε να με τρελαίνετε και οι δύο σας! Που ακούστηκε το «Πάτερ ημών» να σε θωρακίζει όταν οδηγάς. Νισάφι πια που λέει και η μάνα μου! Μη με κάνετε και μετανιώσω που αποφάσισα να ταξιδέψω στ’ Άγραφα.

Η Σοφία πήγε να απαντήσει αλλά ο Μανώλης της έγνεψε με τρόπο να σιωπήσει. Για λίγη ώρα επικρατούσε στο αυτοκίνητο ησυχία. Κανείς δεν μιλούσε.

-Τι έγινε κατάπιατε τη γλώσσα σας ή το παίζετε θυμωμένοι; Καλά μία κουβέντα είπα... Τι θέλετε να σας ζητήσω συγνώμη; Έχουμε ώρες διαδρομή μπροστά μας και δεν θα τη «βγάλουμε ... μουγγοί»! Έλα Σοφάκι μην μου θυμώνεις. Και εσύ Μανώλη γιατί δεν μιλάς;

- Σκεπτόμουν Αναστάση τα όσα είπες περί της λογικής... Και οι σκέψεις μου κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επικράτηση της λογικής έφερε στον κόσμο την μεγάλη αυτή δοκιμασία, που είθισται αορίστως να την λέμε οικονομική κρίση. Πρέπει να ξέρεις όμως ότι η Ορθόδοξη πίστη δεν στηρίζεται στην λογική αλλά στο Λόγο του Θεού, δηλαδή τον Ιησού Χριστό, τον μονογενή Υιό του Πατρός! Ως εκ τούτου εμπεριέχει το υπέρ-λογο το οποίο ξεπερνά τους φυσικούς νόμους, στους οποίους στηρίζεται κυρίως η λογική. Αναλογίσου για παράδειγμα αυτό που σου αποκάλυψε ο παππούλης στο τηλέφωνο και πες μου σε ποιούς νόμους της λογικής στηρίζεται; Είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα εξήγησης με τους νόμους της λογικής. Και αυτό ακριβώς το ανερμήνευτο στοιχείο της αποκάλυψης προκάλεσε είτε από την περιέργεια σου είτε από κάποια άλλη εσωτερική διεργασία που δημιούργησε ο Χριστός αυτό το ταξίδι. Αν είχαμε φίλε μου πίστη ως ένα κόκκο σινάπεως, ο μικρότερος δηλαδή σπόρος που υπάρχει θα βλέπαμε και με τα μάτια της ψυχής μας. Και τότε θα αντικρύζαμε τους αγγέλους και τους αγίους που μας συνοδεύουν μετά την προσευχή μας στην καθημερινότητά μας.

Για να καταλάβεις τι ακριβώς εννοώ θα αναφερθώ σε ένα περιστατικό που συνέβη σε έναν Γερμανό ψυχίατρο, πριν από λίγα χρόνια. Αυτός προτεστάντης -ευαγγελιστής στο θρήσκευμα επέλεξε να περάσει τις καλοκαιρινές διακοπές του στην Ελλάδα. Κατέλυσε στην Χαλκιδική, σε ξενοδοχείο που βρισκόταν δίπλα στην Ουρανούπολη. Κατά το διάστημα των διακοπών του έβλεπε πολλούς πιστούς να ταξιδεύουν στο Άγιο Όρος. Θέλησε λοιπόν κι αυτός να μεταβεί στο Περιβόλι της Παναγιάς, ως απλός επισκέπτης και ζήτησε από τον ξενοδόχο να τον βοηθήσει να πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Πράγματι ο ξενοδόχος κανόνισε και του έβγαλε διαμονητήριο σε μία αγιορείτικη Μονή. Έτσι βρέθηκε στο Άγιο Όρος. Κατά το ταξίδι του προς τη Δάφνη γνώρισε και δύο Έλληνες ομογενείς εξ Γερμανίας που έφεραν την καταγωγή τους από τη Δράμα. Εκείνοι του υπέδειξαν τι θα μπορούσε να επισκεφθεί, έτσι ώστε να αποκομίσει μια εικόνα περί της μοναστικής ζωής. Ο Γερμανός ψυχίατρος κατέβηκε στη Δάφνη και στη συνέχεια μετέβη στις Καρυές, όπου κι έβγαλε αρκετές φωτογραφίες από την καθημερινότητα των μοναχών και εν συνεχεία πήγε στη Μονή Σταυρονικήτα, όπου και διανυκτέρευσε.

Εκεί κάποιος μοναχός με γνώση της γερμανικής ή της αγγλικής γλώσσας ανέλαβε να τον ξεναγήσει. Φεύγοντας την επομένη ημέρα του πρόσφερε ως αναμνηστικό δώρο ένα κομποσκοίνι! Κι αυτό γιατί τον παραξένεψε ο τρόπος της προσευχής με την χρήση του και ρωτούσε να μάθει πώς βοηθάει τον ασκητή ή τον πιστό στην προσέγγιση με τον Θεό. Φυσικά και δεν τον έπεισαν τα όσα του είπε ο μοναχός καθώς ως ευαγγελιστής είχε γαλουχηθεί στην χριστιανική πίστη μέσα από το πλαίσιο νόμων της λογικής...

Καθώς επέτρεψε στην πατρίδα του έβαλε σε περίοπτη θέση πάνω στο γραφείο του το κομποσκοίνι, ως διακοσμητικό που θα του θύμιζε την μετάβασή του στο Άγιο Όρος.

Μετά δύο ημέρες αφότου ξεκίνησε και πάλι την εργασία του δέχθηκε μία προγραμματισμένη επίσκεψη ενός ασθενούς, που παρακολουθούσε δύο χρόνια και του χορηγούσε τα ανάλογα φάρμακα. Η διάγνωση ήταν ότι παρουσίαζε συμπτώματα σχιζοφρένειας. Ο ασθενής του μόλις εισήλθε στο γραφείο του γιατρού άρχισε να εκδηλώνει μία παντελώς περίεργη συμπεριφορά. Συγκεκριμένα απαιτούσε από τον γιατρό να απομακρύνει το κομποσκοίνι από το γραφείο του προκειμένου να γίνει η συνεδρία. Ο γιατρός παραξενεύτηκε. Απομάκρυνε όμως το κομποσκοίνι και ο ασθενής του, κάθισε αναπαυτικά στην πολυθρόνα. Απορημένος τον ρώτησε επίμονα το λόγο που ζήτησε να απομακρύνει το αναμνηστικό για εκείνον δώρο και γιατί τον εμπόδιζε να εισέλθει. Αν κι επέμεινε δεν έλαβε καμία απάντηση...

Μάταια εν συνεχεία προσπαθούσε να βρει μέσω της επιστήμης και της λογικής μία αποδεκτή λύση. Σκέφτηκε λοιπόν την επομένη εβδομάδα που θα ξανασυναντιόταν με τον συγκεκριμένο ασθενή να κάνει ένα μικρό πείραμα. Έκρυψε το κομποσκοίνι στο συρτάρι του γραφείου ώστε να μην είναι ορατό και περίμενε να διαπιστώσει αν ο ασθενής του θα παρουσίαζε την ίδια αντίδραση. Αυτή τη φορά ο ασθενής του ήταν πολύ πιο επιθετικός. Του ζήτησε να πετάξει στα σκουπίδια αυτό που έκρυψε στο συρτάρι ή να το κάψει αλλιώς θα σταματήσει να τον επισκέπτεται και θα αλλάξει γιατρό. Ο γιατρός έδειχνε πως δεν καταλάβαινε τι εννοούσε. Και τότε ο ασθενής είπε: «Μου καίει τα σωθικά και με αναστατώνει αυτό που σου έδωσε ο μοναχός στην Ελλάδα. Πέταξε το  γρήγορα...» Φανταστείτε την έκπληξη του γιατρού και την απορία του! Πώς ήξερε ο ασθενής του αφενός μεν ότι το κομποσκοίνι ήταν κρυμμένο στο συρτάρι και αφετέρου ποιος τον ενημέρωσε για το ποιός του το έδωσε ως δώρο; Το απομάκρυνε πάντως για δεύτερη φορά το κομποσχοίνι και επιχείρησε να διαγνώσει αν ο ασθενής του είχε ελληνικές ρίζες κάτι που πιθανόν λογικά θα ερμήνευε εν μέρει και την αντίδρασή του. Ο ασθενής του όμως ήταν Βαυαρός καθαρόαιμος και ουδέποτε είχε επισκεφθεί την Ελλάδα.

Αποφάσισε λοιπόν για να ανακαλύψει τη μυστική δύναμη που συνόδευε το αναμνηστικό δώρο του μοναχού να μεταβεί για δεύτερη φορά στο Άγιο Όρος. Στην δεύτερη επίσκεψη του όχι μόνο έμαθε για το κομποσκοίνι αλλά ζήτησε να ασπαστεί την Ορθόδοξη πίστη. Βαπτίσθηκε Ορθόδοξος Χριστιανός και δύο φορές τον χρόνο έρχεται στην Ελλάδα όχι πλέον για διακοπές και τουρισμό αλλά ως προσκυνητής. Όπως θα κατάλαβες ο ασθενής του δεν ήταν σχιζοφρενής αλλά δαιμονισμένος... Και το δαιμόνιο ενοχλείτο αλλά και του αποκάλυψε ποιος έδωσε το κομποσκοίνι...

Ως εκ τούτου γίνεται σαφές καλέ μου φίλε ότι ο Θεός λειτουργεί πέραν της λογικής για αυτούς φυσικά που έχουν τη διάθεση της καρδιάς τους συντονισμένη με τον ουρανό και στραμμένη προς τη Ζωή, το Φως και την Αλήθεια, δηλαδή προς τον Χριστό. Άλλωστε και στην δική σου περίπτωση λογική εξήγηση δεν υπάρχει. Έτσι δεν είναι;

- Δηλαδή από ότι κατάλαβα δεν θύμωσες; Γιατί αυτό μ’ απασχολεί.

- Όχι, όχι δεν θύμωσα. Κάθε άλλο θεώρησα αναμενόμενη και παντελώς φυσική την αντίδρασή σου. Μάλιστα αυτή με βοήθησε για να διαπιστώσω πάλι ότι η λογική αποτελεί απλά ένα μηδενικό που δύναται να προστεθεί δίπλα στο ένα που αποτελεί το υπέρλογο και το Λόγο, τον Θεό και Υιό του Θεού. Κι αν το μηδενικό τοποθετηθεί δίπλα στο ένα τότε έχουμε το δέκα (10) αν βάλουμε και δεύτερο μηδενικό έχουμε το εκατό (100). Αλλά όπως λέγει ο σοφός Καραγκιόζης χωρίς το ένα, δηλαδή τον Θεό όλα αποτελούν απλά μηδενικά. Ο τριαδικός Θεός ως μονάδα κινεί τα νήματα του Σύμπαντος κόσμου. Κι εννοώ ως μηδενικά όλες αυτές τις φιλοσοφίες και τις τεχνολογικές εξελίξεις, οι οποίες όταν δεν βασίζονται στο Θεό γίνονται λίαν επικίνδυνες για τον άνθρωπο...

- Μήπως εσύ αδελφούλα μου είσαι θυμωμένη;

- Ομολογώ ότι θύμωσα λιγάκι  αλλά τώρα μου έχει ήδη περάσει. Ξέρεις άλλωστε πόσο σ’ αγαπάω! Μανώλη είπες πως σαν χριστιανοί δεν έχουμε πίστη ούτε ως κόκκο σινάπεως. Κι γι’ αυτό περιπλανιόμαστε εδώ κι εκεί και βασανιζόμαστε με κάθε λογής προβλήματα και κρίσεις. Πως θα μπορούσε κάποιος να αποκτήσει τέτοια πίστη;

-Υπάρχει μία συνταγή συγκεκριμένη που μπορεί να σε οδηγήσει στον τόπο όπου προσφέρεται ως δωρεάς τέτοια πίστη. Γιατί η πίστη Σοφία είναι δώρο Θεού και δίδεται ως έπαθλο σε αγωνιστές και αθλητές του Χριστού και εν γένει σ’ όσους η ζωή τους κοσμείται από την αγιότητα. Ο π. Ιάκωβος Τσαλίκης είχε λάβει τούτο το δώρο του Θεού, όπως και ο π. Πορφύριος και ο π. Παϊσιος και ο π. Αμβρόσιος και ο π. Αντώνιος, μητροπολίτης Σισανίου και ο π. Ιωσήφ ο Βατοπεδινός κ. ά. Αναφέρθηκα μόνο σε άγιες μορφές της εποχής μας για να δείξω ότι και σήμερα ο Θεός προσφέρει απλόχερα το δώρο της πίστης που έδωσε στους προφήτες, στους Αποστόλους, και σ’ όλους τους μαθητές του.

-Τώρα φίλε τα θαλάσσωσες. Είναι βέβαιο πως με την γκάφα σου αυτή απογοήτευσες την αδελφή μου. Επειδή την ξέρω από παιδί νομίζω πως...

- Να κρατήσεις τα συμπεράσματα για σένα Αναστάση. Κοίταξε τον εαυτό σου και πάψε να γίνεσαι πειραχτήρι.

- Άστον Σοφία να εκφραστεί ελεύθερα. Τι εννοείς Αναστάση μου λέγοντας γκάφα και πώς αυτή προκαλεί απογοήτευση;

- Αυτοί ήταν Άγιοι, δηλαδή ξεχωριστοί άνθρωποι, ήταν παπάδες. Το θέμα είναι τι γίνεται με τους υπολοίπους, μ’ εμάς δηλαδή που δεν μπορούμε να τους φθάσουμε. Γι’ αυτό είπα προκάλεσες απογοήτευση στην αδελφή μου, επειδή αυτή θεωρεί ότι έχει πολλή δυνατή πίστη.

- Υπάρχουν και πολλοί λαϊκοί, άγιοι της διπλανής πόρτας με πολλά χαρίσματα και δυνατή πίστη. Υπάρχουν πολλά βιβλία που περιγράφουν τη ζωή αυτών όπως ο Τρελο- γιάννης, Ασκητές στον κόσμο, Μάχη Ζωής κ.ο.κ. Ο Θεός λέγει ο προφήτης Δαυίδ κοιτάει καθημερινά στη γη για να δει ποιοί από τους ανθρώπους έχουν τη διάθεση της καρδιάς τους προς Εκείνον, ποιοί είναι διατεθειμένοι να θυσιαστούν γι’ Αυτόν. Μάλιστα μέσα από τους ψαλμούς δίνει και τη συνταγή πρόσθεσης επιπλέον πίστης. Η συνταγή περιλαμβάνει τα εξής υλικά όπως θα έλεγαν οι τηλεοπτικοί μάγειρες.

1. Αντί ζύμης βάζουμε ταπείνωση. Η ταπείνωση είναι πάντα βασικό συστατικό σ’ όλες τις συνταγές της πίστης.

2. Αντί γιά λάδι βάζουμε το έλεος προς τον πλησίον! Το έλεος και η θυσία λέγει ο προφήτης Δαυίδ προπορεύεται του Θεού...

3. Αντί νερού βάζουμε την ανιδιοτελή αγάπη προς τον άλλον. Τι σημαίνει αυτό; Να μην έχουμε πονηρό λογισμό για τον πλησίον και να αντιλαμβανόμαστε τη σχέση μ’ αυτόν ακριβώς όπως τη σχέση μας με το Θεό. Να βλέπουμε όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου το Θεό.

4 . Αντί αλατιού βάζουμε, τη νηστεία (συγκράτηση της γλώσσας, τήρηση του θελήματος του Θεού...), την ειλικρίνεια και τη δικαιοσύνη...

Εάν την ανωτέρω τροφή τη γεύεται πλουσίως στην καθημερινότητά του ο χριστιανός τότε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός στο γεύμα τούτο προσφέρει ως επιδόρπιο την πίστη.

 

(Συνεχίζεται)  

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΪΟΣ 2013